Bogato udokumentowana historia kaźni polskich oficerów w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz odkrycia grobów w Katyniu i dochodzenia do prawdy o sprawcach tego mordu. Kadell przedstawia działalność międzynarodowej komisji dochodzeniowej powołanej przez Niemców do zbadania grobów w Katyniu, przytacza reakcje międzynarodowej opinii publicznej oraz rządów Wielkiej Brytanii, USA i ZSRR na ogłoszenie przez Niemców faktu odnalezienia grobów polskich oficerów. Opisuje usiłowania rządu polskiego w Londynie, by przebić się z prawdą o Katyniu do przywódców Wielkiej Brytanii i USA. Ukazuje próby wyjaśnienia zbrodni katyńskiej podejmowane w USA już po zakończeniu wojny. Kadell cytuje też reakcje na te wydarzenia w prasie krajów komunistycznych i zachodnich oraz przedstawia próby upamiętnienia ofiar zbrodni podejmowane przez Polaków na emigracji i w kraju.

Na nieludzkiej ziemi wpisuje się, wraz z Innym światem Herlinga-Grudzińskiego i Archipelagiem Gułag Sołżenicyna, we wstrząsający kanon świadectw hekatomby cierpień, jakie zgotowała światu komunistyczna utopia realizowana z niewyobrażalnym okrucieństwem przez sowiecki aparat przemocy i ucisku. Jakie trwałe owocowanie tego człowieka, jak wiele dokonał. I to jego świadectwo o zamordowanych i w imieniu zamordowanych zostaje na zawsze, nie tak jak dzieła sztuki, co do których nigdy nie jest to pewne, ale jako nieustraszony zapis okropnej prawdy. [Czesław Miłosz].